29 Ekim Cumhuriyet Bayramımız Kutlu Olsun

Efendiler Yarın Cumhuriyeti ilan edeceğiz
28.10.1923

 

Cumhuriyetimizin 98.yıl dönümünü  tüm TKKD ailesine kutlu olsun !
Andımız da belirttiğimiz gibi  cumhuriyetin kazanımlarından asla vazgeçmeyeceğimizi,

Atatürk ilke ve devrimlerinin  sonuna kadar savunucusu olacağımızı  tekrar etmek isterim .


Başta büyük önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını ,

aziz şehitlerimizi ve gazilerimizi  minnetle ve Şükranla anıyoruz .
Uğrunda öldükleri Vatanı Bugünlere  eriştiren ,
Türkiye Cumhuriyetini koruyan ve kollayan zihniyeti yeni nesillere anlatmak zorundayız .
Türk Kadınları olarak bunu bir vazife biliriz .
Saygı ile onları anıyoruz .

Fatoş İnal
TKKD Gn. Başkanı

 


Bize 98 yıl önce özgürlüğümüzün,bağımsızlığımızın teminatı ve ümmetten  millet olmamızı sağlayan Cumhuriyeti armağan eden Büyük Önderimiz Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’e şükranlarımı
bir kez daha sunuyor ve Cumhuriyet Bayramınızı En İçten Dileklerimle Kutluyorum

TKKD Genel merkezi 2. Başkanı Ayfer Yılmaz


 

 

 

 

 

 

Mustafa Kemal’in Kağnısı

Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden.
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Her bir heceden heceden.
Mustafa Kemal’in kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı.
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,
Nam salmıştı asker içinde.
Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü,
Doğrulmuştu yola önceden önceden.
Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar,
Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı,
Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanı sıra,
Gecenin ulu ağırlığına karşı,
Hafifletir, inceden inceden.
İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında
Elma elmaydı yanakları üzüm üzümdü gözleri,
Kınalı ellerinden rüzgâr geçerdi, daim;
Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına.
Alını yeşilini kapmıştı, geçirmişti,
Niceden, niceden.
Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu,
Nazar mı değdi göklerden, ne?
Dah etti, yok. Dahha dedi, gitmez,
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacır gucur
Nasıl dururdu Mustafa Kemal’in kağnısı.
Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni.
Geçer götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım.
Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere, iyceden iyceden.
Kocabaş yığıldı çamura,
Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar,
Örtüldü gözleri örtüldü hep.
Kalır mı Mustafa Kemal’in kağnısı, bacım,
Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,

Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.

 


Fazıl Hüsnü Dağlarca